Waarom ik schrijf

19/05/18

‘Waarom schrijf ik wat ik schrijf.’ Omdat ik Nederlander ben en in Israel woon, blijf ik graag op de hoogte van wat er in Nederland gebeurt, maar ook: ‘Hoe schrijft Nederland over wat er in Israel gebeurt.’ Vol verwachting zit ik op de bank en zoek ik naar buitenlandse kanalen voor het laatste nieuws. Vaak zet ik de T.V of PC uit en ben gefrustreerd hoe eenzijdig het nieuws is, of er is helemaal geen nieuws, wat juist hier ‘Hot news’ is. Daarom schrijf ik deze blogs. Het zal gaan over, ‘Hot Items uit mijn leefomgeving in Israel.’

Wat ik schrijf, lees je meestal niet in de kranten en Nederlandse Blogs, tenminste, ik lees dat nergens. Bijvoorbeeld de zogenaamde vredige demonstraties aan de grens bij Gaza. De Hamas leiders in Gaza zelf liegen er niet om. Mahmoud al-Zahar zei: “We verleiden het publiek. Dit is geen vredige weerstand maar we ondersteunen dat met onze wapens.” (MEMRI media) De waarheid is bekend, en gemakkelijk beschikbaar, voor diegene die het willen weten.

Zeg niet dat de mars ‘vredig’ is als je bommen gooit, en Israëlische velden in brand zet. Of met stukken rots, via een slinger iemand probeert te raken. Waarom zegt het nieuws dat Gaza geen medicamenten heeft om hun gewonden te behandelen, en zeggen ze er niet bij dat ze 2 vrachtwagens met medicijnen van Israel niet willen accepteren, en terug sturen? Iedere keer als ik in m’n autootje stap om naar mijn projecten in het zuiden van Israël te gaan, rijd ik tussen de goudkleurige graanvelden door, die er prachtig bij liggen. Graan, wat klaar is om te oogsten voor het Pinksterfeest, [ Shavuot ] en de eerste opbrengst is. Ik heb het hele proces kunnen volgen. Het begon met mooi omgeploegde rode aarde en iedere week werd het iets groener, totdat het rijp is. De tijd van het oogsten is nu gekomen. De boeren in de Kibboetsiem, hebben net als ik het graan zien opgroeien, maar ze staan er nu, samen met het leger dag en nacht over te waken, om hun veld niet in vlammen te zien op gaan. Afgelopen weken zijn er al teveel velden met graan en bossen in de as gelegd.

De terroristen aan de kant van de grens bij Gaza weten ook dat het tijd is om te oogsten. Maar ze hebben een ander soort van terrorisme bedacht. Het weer is heet, droog en de wind hebben ze mee, want die gaat richting Israel. De beste weerconditie voor vliegeren. Een simpel spel dat alle kinderen kennen. Aan die staart van de vlieger hangen ze een bus met vuur. In de hoop dat…. Knap bedacht en laat ik je vertellen dat dit de EU geen cent kost, want in die lange en diepe tunnels zitten miljoenen EU Euro’s.

Ondertussen stuurt het Israëlische leger apps en flyers om de mensen in Gaza te waarschuwen dat, wie de grens wil doorbreken, reactie kan verwachten Voor de wereld, absoluut te onbelangrijk om over te schrijven.

Laat ik voorop stellen dat daar heel veel mensen in diepe ellende leven, dankzij hun leiders. Die besteden het geld niet aan hun mensen, maar aan terrorisme. Als ik die schreeuwende moeders met kinderen zie, die als schietschijf naar voren geduwd worden, dat breekt mijn hart. In Israel zijn er nog steeds mensen die in contact zijn met vroegere werkers in Gaza, maar dat is geheim, anders kunnen deze mensen de galg krijgen.

Ik daag u uit om eens een poosje in een van de Kibboetsiem in zuid Israël te komen wonen. Daar waar de tunnels zomaar uit de aarde kunnen komen, om gekidnapt te worden, of waar je 10 seconden hebt om te rennen voor je leven, als er raketten afgevuurd worden.

De mensen die Israël een warm hart toedragen ergeren zich net zoals ik, vanwege het ‘fake’ nieuws. Ik woon en werk tussen deze mensen en denk dat het nieuws, van beide zijden van de Gaza grens, vanuit Israël geschreven, belangrijker is.

Daarom schrijf ik wat ik schrijf.

Ria. Oprichter stichting Yad L’Ami