Het gazon maaien in Gaza, of met wortel en al uitroeien?

Pijnlijk, maar een belangrijk verhaal over Gaza, Judea en Samaria is dat er geen oplossing schijnt te zijn, voor de nooit eindigende oorlog van de Palestijnen tegen de Joodse staat, zowel militair als vreedzaam.

De wekelijkse, en dagelijkse massale bijeenkomsten, die door Hamas ‘de mars van terugtocht’ genoemd worden, hebben één doel: ‘de vernietiging van Israël.’ Na zeven maanden terreur is de lange adem eruit. Tienduizenden hectaren landbouwgrond en natuurreservaten, inclusief hun dieren, zijn verschroeid en vernietigd door de brandende vliegers en ballonnen die over de grens vanuit Gaza zijn verzonden. Kibboetsiem en dorpen zijn onderworpen aan raketaanvallen, afgewisseld met brandgevaarlijke vliegers en ballonnen die gevallen zijn op schoolterreinen, in privéwoningen en te midden van speeltuinen vol met kinderen. Zelfs afgelopen week landden twee ballonnen met explosieven in Jeruzalem.

En toen woensdag, in de vroege ochtenduren, Hamas enkele raketten lanceerde, richting Beersheva en Tel Aviv, kwam woensdagavond het veiligheidskabinet met spoed bijeen tot in de nachtelijke uren om te besluiten. Te besluiten wat?

Het grootste deel van het land ging naar bed, ik ook, in de veronderstelling dat we ‘s morgens op de radio het nieuws te horen kregen van een dramatische stap die Israël zou nemen als reactie op de zeven maanden terreur en raketten.

Maar de dramatische stap kwam niet. Het betekent niet dat het nooit zal komen, maar het blijft nog hangen. Wel besloot het kabinet woensdagnacht om “de spelregels te veranderen” met betrekking tot Hamas, en dat het ‘vuur’ terreur niet langer geaccepteerd zal worden.

Dank aan God dat het gezin van vier in Beersheva aan de dood ontkwam, doordat de moeder, midden in de nacht haar drie slapende kinderen, in één minuut naar de schuilkelder sleepte, vlak voordat de raket hun gehele huis verwoestte. De raket die naar Tel Aviv was geschoten, landde in de Middellandse Zee.

Gaza over nemen? Daar zou Israël een zware prijs voor moeten betalen. Hamas omverwerpen? Ze zouden niet worden vervangen door een vreedzaam regime. Het heeft geen gematigde tegenstanders. Hamas wordt gecontroleerd door Qatar, Turkije en Iran. Dus voorzichtigheid is geboden, i.v.m. het noorden waar de Hezbollah duizenden raketten klaar heeft liggen.

Moeten er dan eerst meer doden vallen aan de kant van Israël? 

Misschien zal Israël grote luchtaanvallen uitvoeren die een aanzienlijk aantal Hamas-raket- en mortelvoorraden kunnen vernietigen. Misschien zal Israël wraak nemen voor de raketaanval van woensdag door de huizen van Hamasleiders te vernietigen. Misschien zullen ze Hamas omkopen om de humanitaire hulp te verhogen in Gaza, salarissen te betalen die door President Abbas stopgezet zijn. Israel kan en heeft het vermogen Hamas af te zwakken en de Hamasleiders te intimideren zodat ze een paar maanden, of een jaar of twee kunnen afkoelen, maar het is een feit dat Israel de aanvallen van Hamas niet kan beëindigen. De volgende ronde zal komen wanneer Hamas dat besluit, en Israël weer gedwongen zal worden om opnieuw te reageren. Wat betreft Judea en Samaria, heeft Israël geen reden om bezorgd te zijn, zolang Israël de algemene veiligheidscontrole over dit gebied behoudt. Geen van de mogelijke opvolgers van Mahmoud Abbas of zijn PA zijn beter dan hij is. En geen van hen is significant slechter. Het belangrijkste verhaal van Gaza, Judea en Samaria is, dat er geen oplossing is. Het enige wat Israël kan doen is zijn controle over wat het al beheerst veilig te stellen

Net als Hamas heeft het PA-regime niets gedaan om zijn economie te ontwikkelen. Het heeft honderden miljoenen dollars aan internationale hulp verspild om de zakken van zijn corrupte leiders te vullen en hun trawanten te betalen. Net is de vijftiende tunnel uit Gaza ontdekt, die 200 meter in Israël uitkwam.

Zullen we in de komende dagen en/of weken een aanzienlijke escalatie zien in offensieve aanvallen van het Israëlische leger tegen Hamas-doelen? Geen idee. Hoe succesvol die ook zijn, of niet, op dit moment lijkt het niet meer dan een militaire versie van het maaien van het gazon. En net zoals gras terug groeit als het niet met wortel en al uit geroeid wordt, zal Hamas zijn kracht heropbouwen. De uitdaging van Israël is niet om het gras te ontwortelen, maar om het vermogen te behouden om het zo kort mogelijk te houden.
Er is veel gebed nodig voor de regering. Ondanks dat er veel mensen de regering slap vinden omdat ze niet afrekenen met het terrorisme, blijven de mensen in het zuiden ongelooflijk sterk. Ze blijven bouwen in de dorpen aan de grens en we horen niet één woord van haat over hun buren in Gaza.

Wie weet? Misschien zullen de Palestijnen op een dag moe worden van het vechten en zal er vrede zijn.