A en M

Wij zijn een echtpaar van 60+, dat ons comfortabele leven in Rusland verliet en Aliyah maakte naar Israël.
Eind februari, gelijk nadat de oorlog met Oekraïne begon, begonnen we met het papierwerk en alle formaliteiten om Aliyah te kunnen maken. Onze dochter, die al 2½ jaar in Israël woonde, was heel bang dat de Russische grens dicht zou gaan en wij elkaar nooit meer zouden zien.

Op 27 mei ontvingen wij onze visa van de Israëlische ambassade en was de El Al vlucht geboekt voor 27 juni.
We deden snel enkele spullen in onze koffers, stapten op het vliegtuig en vlogen naar Israël.
Onze geweldige vrienden namen ons op in hun huis. 
We vonden een flat via Facebook en trokken daar op 1 augustus in. De flat was leeg, er was totaal niets. We besloten het geld, dat we op het vliegveld kregen, te gebruiken voor koelkast, gaspitten en of wasmachine.  ( ruim 1.500 euro  handgeld. )  Maar hoe verder?
Iemand gaf ons een matras, van iemand anders kregen we een bed, weer iemand anders gaf een keukentafel. Maar in de woonkamer lagen alleen koffers en plastic zakken. We hadden geen kast om onze spullen in te stoppen en geen stoel om op te zitten.
Toen gebeurde er een wonder. Een vriend stelde ons voor aan de stichting Yad L’ Ami en vertelde dat zij ons misschien konden helpen. We zijn niet gewend hulp te krijgen en schaamden ons dat we in hun ogen bedelaars zouden lijken.
Ria en Silvia bezochten ons. Het bezoek van hen was geweldig. Het was een ontspannen bijeenkomst, totaal geen vernedering, wat erg belangrijk is. Zij beloofden te helpen met meubels en schreven een cheque uit voor “kleine dingen”, zoals Ria het noemde.
En raad eens? Later werden verschillende meubelstukken bezorgd.

Onze flat begon zijn vorm te krijgen. Een kanten kleed siert de bank, onze spullen zijn in de kast, de vaas, die we van huis meebrachten, staat op de koffietafel en ik zit in de leunstoel. 
Voor Rosh HaShana kwam Yad L Ami opnieuw met geschenken. We hadden zo’n geweldige tijd, dronken thee en spraken, en spraken, en spraken. Over het leven, over bestemming en over politiek. Over de situatie in Rusland, waar wij uit ontsnapten. En over Israël natuurlijk, We hebben er zo van genoten.
Zeggen dat we dankbaar zijn, is niets zeggen. Er zijn niet genoeg woorden om uiting te geven aan onze dank.

Lieve vrienden van Yad L Ami, dank jullie wel.

A en M