Clara werd nooit meer de oude.

sep 1, 2016

Nadat de nazi’s het kleine dorp Zolkiew in Polen bereikt hadden, werd het leven van een 15 jarig meisje nooit meer de oude. Terwijl diegenen rondom haar werden vermoord of getransporteerd  naar de kampen, werd Clara’s familie met nog 2 andere families verborgen in een met de hand gegraven bunker. Boven hen woonde de familie Becks. Hij was een sterke drinker, een flirtende man die….

eigenlijk antiSemiet was en in zijn dorp bekend stond als een spion. Toch verborg hij 3 families, in totaal 18 mensen, 28 maanden lang onder zijn huis. Leven onderzijn beschermingwas allesbehalvevoorspelbaar. Vaak bracht hij zijn nachtelijke uren drinkend door met de SS. Op zondag als zijn vrouw en dochter naar de kerk waren, riep hij een van de vrouwen uitde bunkernaar boven om seksueel te misbruiken. En niemand in de bunker durfde iets te zeggen. Clara’s zusje is later dood geschoten toen de hele straat in vlammen opging en ze vluchtte. De rest van de familie heeft de oorlog overleefd, maar Clara werd nooit meer dezelfde.

Zeventig jaar geleden
Vandaag, 27 januari wordt herdacht dat 70 jaar geleden 1945 het Russische Rode leger het Duitse nazi vernietigings- en concentratiekamp bij de Poolse stad Auschwitz bevrijdde. In november 2005 hebben de Verenigde Naties besloten dat de bevrijding van Auschwitzop 27 januari 1945 voortaan als Holocaust Memorial Day herdacht zal worden.

Naar Auschwitz, een van de kampen, werden in totaal meer dan 1,5 miljoen mensen gedeporteerd. Hiervan werden ongeveer 1,1 miljoen direct na aankomst vergast of doodgeschoten. Minstens 200.000 mensen kwamen om door ziekten of honger of ze werden na korte tijd alsnog naar de gaskamers gestuurd.

In januari 1945 begon de evacuatie, vele gevangenen moesten naar het westen marcheren, de beruchte dodenmarsen – zo’n 50 000 gevangenen namen deel aan deze tocht. De bedoeling was dat zij ergens anders weer aan het werk zouden worden gezet. Tijdens de dodenmars kwamen veel gevangenen om door ontbering (het vroor zo’n-20° Celsius) of door executie. Degenen die te zwak of te ziek waren, werden achtergelaten, geschat wordt dat er zo’n 10 000 waren. Toen het Rode Leger het kamp op 27 januari 1945 bevrijdde waren er nog ongeveer  7 500 zieke en stervende mensen aanwezig. De Duitsers waren oorspronkelijk van plan deze mensen allen te doden, maar hadden hier geen tijd meer voor. De overgebleven Duitse bewakers werden in een half uur gedood door de Russen.

Waren het alleen de Duitsers die schuldig waren? Nee zeker niet. Waar waren wij, de Nederlanders, toen de treinen langs reden met de 102.000 Joden die via het kamp Westerbork naar de gaskamers o.a Auschwitz gingen.
Westerbork was een doorgangskamp. De meeste Nederlandse Joden gingen via dit kamp op weg naar de vernietigingskampen in Oost-Europa. Westerbork werd oorspronkelijk in oktober 1939 opgericht door de Nederlandse regering om de Duits Joodse vluchtelingen onder te brengen die illegaal Nederland waren binnengekomen. Nederland heeft hen niet beschermd. Eindbestemming waren de gaskamers.
Eind 1941 besloten de Duitsers om Westerbork te gebruiken als een van de drie doorgangskampen in West-Europa waar Joden werden verzameld voor deportatie. De nazi’s namen de leiding van het kamp over op 1 juli 1942. De eerste Joden arriveerden op 14 juli 1942 en de eerste deportatie vertrok de volgende dag naar Auschwitz. In totaal werden meer dan 100.000 Joden gedeporteerd uit Westerbork naar de nazivernietigingskampen en concentratiekampen, waaronder Auschwitz, Sobibor, Bergen-Belsen en het getto van Theresia stad. Niet alle Joden die naar Westerbork werden gebracht werden automatisch gedeporteerd. Terwijl de meeste Joden een week of twee na aankomst in het kamp werden doorgestuurd. Waren er ook een paar ‘permanente’ bewoners die moesten werken in het kamp als metaalbewerkers, buitenwerkers en als hulpen voor de kampleiding.
Westerbork werd midden april 1945 door de geallieerden bevrijd. Op dat moment waren er nog 876 gevangenen in het kamp van wie 569 Nederlandse burgers.
Zes miljoen Joden zijn toen op gruwelijke wijze vermoord en vergast in de kampen, ook door medeweten van Nederland.
Vandaag: Het antisemitisme neemt onrustbarend toe en is erger dan in de jaren ‘40.
 “NOOIT WEER” !

Ongeveer 12.000 Holocaust overlevenden stierven in het afgelopen jaar in Israël. Ieder uur sterft er in Israël minimaal één slachtoffer van de nazi wreedheden. Wij kunnen niet meer goed maken wat toen is gebeurd, dan alleen vergeving vragen aan God en aan het Joodse volk. Wat wij wel kunnen doen is hun jaren verlichten door hen financieel te helpen. Daarom vragen wij vandaag een speciale gift voor deze mensen.
Zie onze website waar verschillende artikelen op staan over hoe Yad L’Ami deze mensen kan helpen, maar dat alleen mede dank zij u!