Hoe gaat het met jullie? Ik hoop dat jullie veilig zijn.

dec 2, 2019

Wij, in het meisjesinternaat in Sa’ad, werden pas weer wakker door een regen van raketten. De meeste meisjes hebben hier al ervaring mee, rennen naar de schuilkelder, omhelzen en bemoedigen elkaar, en terug naar de kamer en opnieuw naar de schuilkelder en opnieuw naar hun kamers. Ongeveer 150 meter van het internaat viel een raket. Stress, angst, maar er was veel eenheid, solidariteit en broederschap (zusterschap). Volwassen meisjes kijken of de nieuwelingen in orde zijn, ontspannen zijn en knuffelen hen. Dan ontbijt in de huiskamer en opnieuw alarmen …

Sommige meisjes waren erg gestrest, huilend, een beetje hysterisch, maar zoals gezegd kunnen de volwassenen hen kalmeren. Toen er eindelijk een evacuatie bericht werd ontvangen, was er geen buschauffeur in staat om hulp te bieden en te komen. Iedereen was bang. Maar uiteindelijk hebben we één dappere bestuurder gevonden! Hij kwam met de bus en toen we elkaar ontmoeten voor de laatste instructies voordat we in de bus stapten – weer een alarm. En dus lagen we allemaal op de vloer van de directiekamer.

Zo gaat het in het meisjeshuis in dagen van oorlog.