Hoi ik ben Auke, 12 jaar. Ons bezoek aan onze adoptie-opa
Hoi ik ben Auke ,12 jaar, en ik ga iets vertellen over het bezoek aan onze ‘adoptie’ opa. Hij heet Yuri ,91 jaar oud , en nog steeds veel in beweging. Elke dag als hij wakker wordt, gaat hij eerst 3 kwartier grond oefeningen doen om zijn spieren niet al te stijf te laten worden . Verder doet hij spelletjes en potjes biljart met andere ouderen uit het bejaardenhuis. Onze ‘opa’ Yuri had ons bezoek goed voorbereid met cola, wijn en veel lekkers en we kregen allemaal een chocoladereep.
Toen begon het meest chaotische gesprek ooit; opa Yuri praat Russisch, gelukkig was er een vriendin van hem bij die ook die taal spreekt en wat hij vertelde, vertaalde in het Hebreeuws voor Ria , die het weer in het Nederlands aan ons vertelde. Ik heb mijn best gedaan wat van het gesprek te volgen. Ik weet nu bijvoorbeeld dat zijn dochter is overleden aan een kernramp in Rusland. Je zag, terwijl opa Yuri de foto’s van zijn dochter aanwees , dat hij het er soms nog steeds moeilijk mee had. Zijn vrouw is ook overleden. Alleen zijn enige zoon is in leven en woont ook in Israël. Yuri verdiende in Rusland zijn geld met het trainen van een voetbalteam, hij heeft niet gezegd welke club, maar daar komen we nog wel achter. Waarschijnlijk was dat geen amateur clubje, anders verdien je daar je geld niet mee. Verder vertelde hij ook nog dat hij een holocaust overlevende is, in 1991 is hij in Israël komen wonen.