Nieuwe immigranten – een noodkreet

Een noodkreet uit het absorptie centrum voor hulp.

Ik vind het geweldig dat mensen er alles voor over hebben om de een of andere studie op te pakken en te proberen om hun leven op de rails te krijgen.

Dat kost vaak jarenlange strijd om de zeer lange weg te bewandelen.

Mirjam [niet haar echte naam] is getrouwd en heeft drie kleine kinderen. Haar man werkt maar hij kan haar studie en ook de kinderopvang voor 2 kinderen niet betalen. Mirjam probeert er zelf ook nog enkele uren bij te werken in de week om zoveel mogelijk zichzelf te  kunnen onderhouden.

Omdat de opvang de laatste maand niet meer betaald was zat er niets anders op dan de baby van 8 maanden er af te halen. Dat betekent dat ze zowel met haar studie als met de uren die ze zelf werkte moest stoppen

Mirjam zit in het laatste jaar en gaf de moed helemaal op. Twee jaar zo hard geknokt en dan de laatste loodjes niet meer halen?

Natuurlijk helpen we haar voor enkele maanden om de opvang te betalen. Als ze haar diploma heeft dan gaat dit gezin het helemaal zelf redden. Dit is ons doel toch? We gaan juist die laatste onmogelijke meters mee wandelen, tot het einddoel bereikt is.