Wij zijn niet te koop

jul 6, 2019

Iedere Amerikaanse president droomt ervan het eeuwenoude conflict op te lossen, en vrede te brengen in het Midden-Oosten.
De ‘Vredesbespreking’ begon deze keer niet over politiek maar over “Vrede en Welvaart.” Een geweldige kans om de noodlijdende economie onder de Palestijnen te redden. Mensen kwamen van hot naar her en reisden richting Bahrein waar dinsdag en woensdag de conferentie, ‘Peace for prosperity,’ plaats vond.

Sommigen waren sceptisch maar de meesten mensen waren opgewonden en dachten dat dit seminar een radicale verandering kon brengen in de armoede in de Palestijnse gebieden. Gezien de kledij was het geen fleurige bedoening, meer zwart/ wit. De meeste mannen hadden zich in witte mantels met lange mouwen gehuld, de zogenaamde dishdash, en droegen een soort doek op hun hoofd (ghutra) vaak met een zwart lint (agal) rondom hun hoofd. Het liefst laten ze die hoofdoek in zijn volle lengte sierlijk vallen. 

Wie als vrouw op reis gaat naar de Verenigde Arabische Emiraten (VAE), weet dat je daar beter niet met blote benen of een diep decolleté kunt flaneren. Dus iedereen was netjes gekleed. De meeste Europese of niet oosterse mannen hadden een donker gekleed pak aan. Zwart/wit dus, zoals de meeste Europeanen ook denken.

 Alleen de twee partijen waar het om draaide, waren niet op de conferentie in Bahrein aanwezig. Israël werd niet uitgenodigd en Machmoud Abbas, en de Palestijnse leiders weigerden deel te nemen aan de conferentie. Niet alleen dit, ze verwierpen ook het Amerikaanse vredesvoorstel nog voordat het was gepubliceerd. Ze riepen hun eigen mensen op, wonend op de Westbank en in Gaza, maar ook in de Arabische staten om grote demonstraties te houden.

Willen ze nu wel of geen vrede? Met deze weigering sneden ze zichzelf behoorlijk in de vingers. Ondanks de Palestijnse boycot namen wel 15 brave Palestijnse zakenlieden incognito deel aan de conferentie. In de eerste plaats lieten ze zich niet interviewen, omdat ze ‘bang waren dat Hamas of de PLO erachter zou komen’. Helaas, de Arabische leiders kwamen er wel achter en een dag nadat de zakenlieden terug waren, werd er al één opgepakt, van drie anderen is het huis doorzocht en sommigen zijn ondergedoken, voordat ze opgepakt zouden worden.

Gelukkig kwam Amerika dit ter ore en zette druk om ze vrij te laten, wat daarna ook gebeurd is. Ja, zo vergaat het met de mensen die wel met Israël willen samen werken. Als je de naam ‘Collaborateur’ hebt dan kan je zomaar verdwijnen.

Wel waren er ook een aantal Israëlische zakenlieden aanwezig. Zowel de Joodse als de Arabische zakenlieden zouden geweldig samen kunnen investeren en een miljoen mensen aan werk helpen in Samaria/Juda en Gaza. Een begin van vrede.

Maar helaas, de leiders die er zelf lekker warmpjes bij zitten in hun luxe huizen met zwembaden, willen graag dezelfde status van armoede behouden voor hun mensen, als van de afgelopen 75 jaar. Vluchtelingen blijven vluchtelingen en de gewone mens wordt onder de armoedegrens gehouden om de zielige piet te spelen voor het oog van de wereld.

 Of het Amerikaanse plan om 50 miljard dollar te investeren in de Palestijnse economie een einde zal maken aan de haat tegen Israël en de Joden dat is nog te bezien. En of de conferentie in Bahrein een succes zal worden is ook nog te bezien.

Het feit dat na twee jaar van voorbereidingen het Amerikaanse vredesplan tussen Israël en de Palestijnen bekend werd gemaakt, en dat meer dan 300 overheidsfunctionarissen en zakenlieden uit de hele wereld samen kwamen in het Koninkrijk van Bahrein, was op zich al een heel groot succes.